25 Mayıs 2012 Cuma

Çalakalem Durum Tespiti

Dedim ya girişi gelişmesi ve sonucu olmaz, paldır küldür (ne demekse) dalıyorum o halde..

Ete için belki dört yıl önce (kendisi istediği kadar yıl ekleyebilir :) ), benim içinse bir buçuk yıl önce başlayan ikinci albüm yolculuğu en önemli aşamasına bir hafta önce girdi. Artık albümü YAPMAYA başladık. Bilen bilir, meşakkatli bir süreç bu. Fikirler vardır, yenileri gelir, eskileri onları döver, yenileri efelenir, bir anda kendi fikirlerinizin kavgasına şahit olursunuz. Durduğum yerden görünen o ki, fikirlerin bu kavgası çağlar arası bir kavga. En azından işin başında kavga sandım bu durumu.

Bir nehir düşünün. Belki bir çok kaynaktan yüzeye çıkan su, bir gölden taşıp kendine yol bulan bir başka akarsu, açtıkları su yollarında ne varsa önlerine katar, toplarlar. Sonra bir noktada birleşirler, ve bir bütün halinde akmaya başlarlar. Öyle akar giderken toplamaya da devam ederler; ta ki denize varana kadar. Orada bir delta oluşturur bu nehir. Çok kıymetli yerdir o delta. Oraya kadar biriktirdikleriniz o deltada toplanır. Mahsul de oradan çıkar. Toplananların hepsi gelemez oraya kadar. Yolculuk sırasında bir kısmı erir gider. Kuvvetli olan oraya kadar gelir. İşte öyle bir deltaya emek ekersiniz, mahsul de o deltadan çıkar.

Epeyi bir müzik dinlemişiz şu vakte kadar. Neler neler.. Az önce tek tek yazmayı denedim, sildim. O kadar çok ki. Hala daha da dinliyoruz, hala üretim devam ediyor. Hala lafı da yanlış bana göre. Devam edecek zaten. Evrilecek, yoğrulacak, güzelleşecek, zekileşecek, devam edecek. Benim kavga sandığım hadise de burada başladı işte. Geçmiş, bugün ve gelecek dediğimiz kağıt üzerinde basit görünen kavramların hiç de öyle basitleşemeyeceğini bizzat görmek, bir kavga koptu hissi yarattı sanırım bünyede.

Parça yapım aşamasında aklıma gelen fikirlerin belki de yüzde yetmişini yuttum, dillendirmedim desem yeridir. Eski fikirlerdi onlar. Eskiden defalarca dinlenmiş fikirlerdi. Denize varana kadar topladığım fikirlerdi. Bir an geldi, parça tıkandı. Haydi dedik daha da üretelim. Bir baktık, Metallica'lar Megadeath'ler Rammstein'lar döküldü ortaya. Aynısı değil elbette, araklayacak halimiz yok. Ama öylelerdi işte. Yeni bir şey üretmek kafası burada başlıyor demek ki. Sıfırdan bir parça yapmaya başladığında önce biriktirdiğini ortaya seriyorsun. Hemen bugününü işliyorsun içine. Bir noktada durup nereye geldim diye bakıyorsun. İşte o noktada sıkılmıyorsan, aksine heyecanlanıyorsan, devam.

Bu çarkın içinde bir pay sahibi olmak ciddi sorumluluk yüklüyor omuzlarınıza. Hakkını vermeniz lazım hem kendinizin, hem dinleyicinizin, hem emeğinizin, hem de hayatınızın.

Böyle bir albüm geliyor işte. Yaşadıklarımız, gördüklerimiz, bugünümüz, hepsi içinde, öylece geliyor. Bir de hayallerimiz var ki, onları biz de ne duyduk ne işittik henüz. Ama emin olun onlar da geliyor. Ben de bu süreci daha bir fotoğraflı renkli şekilli tarif etmeye çalışacağım buralarda.

Sonuç olarak dersek, .... burada sonuç diye bir şey yok ;-)